سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
چه بود سهم زمین و زمان اگر تو نبودی
و سرنوشت تمام جهان؟ اگر تو نبودی
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟