گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
دلم امسال سامرّایی است و عید غمگین است
میان سفره «سامرّا» نماد هفتمین سین است
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم