یادم آمد شب بیچتر وکلاهی
که به بارانی مرطوب خیابان
آه ای شهر دوستداشتنی
کوچه پس کوچههای عطرآگین
منِ شکسته منِ بیقرار در اتوبوس
گریستم همهٔ جاده را اتوبان را
دیدیم جهان بیتو به بن بست رسید
هر قطره به موجها که پیوست رسید
کاروان رفت و اهلِ آبادی
اشک بودند و راه افتادند