وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
زمان چه بیهدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد