در سوگ نشستهایم با رختِ امید
جاری شده در رگ رگِ ما خونِ شهید
چندین ستاره در حرم آن شب شهید شد
شب آنچنان گریست که چشمش سفید شد
الا ای چشمۀ نور خدا در خاکِ ظلمانی
زمین با نور اخلاق تو میگردد چراغانی
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد