تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
سلام ما به حسین و سفیر عطشانش
که در اطاعت جانان، گذشت از جانش
یگانهای و نداری شبیه و مانندی
که بیبدیلترین جلوۀ خداوندی