به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
صبحت به تن عاطفه جان خواهد داد
زیبایی عشق را نشان خواهد داد
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیدهست و رود غرق تماشا
طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
ای چشمههای نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم