روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود
همسنگر دردهای مردم بودی
چون سایه در آفتابشان گم بودی
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
گردباد است که سنجیده جلو میآید
به پراکندن جمع من و تو میآید