هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورتاند و تو جانی»
آسمان ابریست، آیا ماه پیدا میشود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا میشود؟
چه کُند میگذرد لحظههای دور از تو
نمیکنند مگر لحظهها عبور از تو
سلام ما به حسین و سفیر عطشانش
که در اطاعت جانان، گذشت از جانش