گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت