یک عمر شهید بود و، دل باخته بود
بر دشمن و نفس خویشتن تاخته بود
هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد
کاش از جنس جنون، بال و پری بود مرا
مثل سیمرغ از اینجا سفری بود مرا