اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
یک عمر شهید بود و، دل باخته بود
بر دشمن و نفس خویشتن تاخته بود
هر غنچه به باغ سوگوار تو شدهست
هر لاله به دشت داغدار تو شدهست
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
تن فرزند بهر مادر آمد
اگر او رفت با پا، با سر آمد