رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست