هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
آدم در این کرانه دلش جای دیگریست
این خاک، کربلای معلای دیگریست
آن اسم اعظم که نشانی میدهندش
سربند یا زهراست محکمتر ببندش
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است