چون کوفه که چهرهای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
میروم وادی به وادی رو به سوی کربلا
نشان در بینشانیهاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
یک کوه رشید دادهام ای مردم!
یک باغ امید دادهام ای مردم!
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
خوش باد دوباره یادی از جنگ شدهست
دریاچۀ خاطرات خونرنگ شدهست
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست