از خودم میپرسم آیا میشود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را میشود آیا ببینم؟
تکبیر میگفتند سرتاسر، ذَرّات عالم همزبان با تو
گویا زمین را بال و پر دادی، نزدیکتر شد آسمان با تو
گردۀ مستضعفین شد نردبان عدهای
تنگناهای زمین شد آسمان عدهای
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست