ما بهر ولای تو خریدیم بلا را
یک لحظه کشیدیم به آتش یمِ «لا» را
کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست
علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است