غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود