چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی
که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین هستی
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد