ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
قلم به دست گرفتم، خدا خدا بنویسم
به خاطر دل خود، نامهای جدا بنویسم