چون غنچۀ گل، به خویش پیچید، علی
دامن ز سرای خاک، برچید علی
با کعبه وداع آخرین بود و حسین
چون اهل حرم، کعبه غمین بود و حسین
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
بر دامن او، گردِ مدارا ننشست
سقّا، نفسی ز کار خود وا ننشست