باز جنگی نابرابر در برابر داشتند
دست امّا از سر چادر مگر برداشتند؟
آن صدایی که مرا سوی تماشا میخواند
از فراموشیِ امروز به فردا میخواند
مفتاح اجابت دعایش، خواندند
سرچشمۀ رحمت خدایش، خواندند
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
گر زن به حجاب خویش مستور شود
از دیدۀ آلوده و بد دور شود