علی مؤیدی

موکبِ جاماندگان

لشکر اشک ما سویت روان است
خانه‌ها موکبِ جاماندگان است

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر چهارم)

نوحه

ماه ام البنین

آسمان خیره شد، به ماهِ کامل
ماه ام البنین، ابوالفضائل

حضرت عباس علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر چهارم)

نوحه

ای که خواندی مرا

ای که خواندی مرا به خیمه‌هایت
ای به قربان آن غمِ صدایت

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر چهارم)

نوحه

پر از شوق رفتن

پدر! کودکم من، توانم بده
بگیرم در آغوش و جانم بده

حضرت علی اصغر علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمزمه

فدای حسین

جماعت منم آشنای حسین
همه جان و مالم فدای حسین

مسلم بن عقیل علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

زمزمه

عطر جاودان

پای دَرسَت شیعه جان گرفت
جان‌ها عطری جاودان گرفت

امام باقر علیه‌السلام

نوحه

پای درس تو

روشنای شبی، ای ماهم
بی تو در راه خود گمراهم

امام صادق علیه‌السلام

نوحه

راه روشن

نام تو هم‌نام علی‌ست
دین تو اسلام علی‌ست

امام هادی علیه‌السلام

نوحه

صبر مظلوم

چه صلحی، چه دردی، عجیب است
خدایا امامم غریب است

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

نوحه

مسافر

تو ای هاتف آسمانی
مرا سوی خود می‌کشانی

زیارت اربعین

نوحه

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

ابوسعید ابوالخیر

خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد

مریم سقلاطونی

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

حسن بیاتانی

زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست

زکریا اخلاقی

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

حافظ شیرازی

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید

محسن ناصحی

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید صدای جوشش شعری جدید می‌آید

زندگی جاری‌ست در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت! که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

حرکت از منا شروع شد و در تب کربلا به اوج رسید

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد

به شیوۀ غزل اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید