کجایی آروم قلب و جونم
ببینی با روی غرق خونم
این دم آخر میون محراب
روضۀ تو رو می‌خونم

یادم نمی‌ره تُو مسجد مدینه با دست بسته
جون علی رو خریدی گرچه بودی پهلوشکسته

ای وای من، زهرای من

با غصۀ تو سر شده هر روزم
سی‌ساله که از داغ تو می‌سوزم