انتخاب شعر خوب، استوار و سالم، تأثیرگذار و روشنگرانه همواره دغدغه ذاکران و مرثیهخوانان اهل معرفت و شناخت بوده است.
از سوی دیگر، شعر«رثا» به جهت تکیه شاعر بر ذوق و احساس، همواره در معرض تهدید سقوط در ورطۀ دروغسازی و یا سطحینگری است؛ شاهد بر این سخن، وفور مراثی غیرقابل دفاع در شعر شاعران ولاییسُرای عصر ماست.
از بزرگترین نقایص شعری و از خطاهای غیرقابل اغماض برخی شاعران ولاییسُرا، نگاه سطحی به تاریخ اهلبیت(ع)، اتکا به مراثی شفاهی، سرایش مراثی صرفاً با هدف گریاندن مخاطب و... است که نهایتاً به غفلت از اهداف و وظایف مهم رسانۀ شعر در هیأت (ایجاد انگیزش حماسی، تقویت محبت و معرفت نسبت به اهلبیت(ع) با بیان مدایح ایشان) منجر شده است و امروزه، تحلیل، نقد و پالایش این شیوه مرسوم، وظیفهای همگانی است.
اثر حاضر، دومین مجموعه گزینش و تحلیل بخشی از اشعار هفت شاعر پیشکسوت ولاییسُراست که با هدف تحقق این وظیفه، تهیه و ارائه شده است. گفتنی است در گزینش اشعار، دو هدف «معرفی شاعران پیشکسوت و برجستهسازی اشعار فاطمی ارزشمند ایشان» و «تأکید بر این نکته که شعر خوب، کهنه نمیشود» دنبال شده است.