هنوز اسیر سکوت تواند زندان‌ها
و پایبند نگاهت دل نگهبان‌ها
تو مثل یک نفس تازه حبس می‌گشتی
تویی که در نفست گم شدند طوفان‌ها
«چه خلوت خوشی» آرام زیر لب گفتی
و سجده کردی جای تمام انسان‌ها
نشد طلوع کنی تا تو را طواف کنند
تقیّه‌کار شدند آفتاب‌گردان‌ها
تو یوسفی و مجازات یوسفی این است
چنین دهند گواهی تمام قرآن‌ها