دوباره فتنه شد و مردم امتحان دادند
و باز درس بزرگی به دشمنان دادند
برای عزت این خاک سربلندِ کهن
دوباره ملت ایثارگر، جوان دادند
همین که آتش آشوب‌ها زبانه کشید
میان شعله چه پروانه‌ها که جان دادند
بگو به خصم که اینجا عراق و سوریه نیست
هزار بار که این را نشانتان دادند
به قصد خواری ما دشمنان چهل سال است
چه خرج‌ها که نکردند و هی زیان دادند
دوباره فتنه شد و ملت امام حسین
پیام عزت خود را به این جهان دادند
خوش آن دمی که خبر می‌دهند پرچم را
به دست صاحبِ خود، صاحب‌الزمان دادند
در این میانه ولی عده‌ای نمک‌نشناس
برای دشمن این خاک، دم تکان دادند
به لطف فتنه، فرومایگان غرب‌زده
مرام و مسلکشان را به ما نشان دادند
دلم پر است از این نان به نرخِ روز خوران
که آبرو و شرف را به آب و نان دادند
به غیر آتش خشم از قلم نمی‌آید
دلم پر است، غزل گفتنم نمی‌آید
آهای ملعبه‌های پلیدِ پول‌پرست!
بدون دغدغه‌های همیشه سرخوش و مست!
شما آهای سلبریتیان بی‌هویت!
وطن به سکه‌فروشان دور از آدمیت!
آهای شایعه‌پردازهای مسئله‌ساز!
آهای خانه‌براندازهای شعبده‌باز!
شما که در وطن شیرها بزرگ شدید
چه شد که همقدم و همصدای گرگ شدید؟
شما که نان همین انقلاب را خوردید
چه شد که این همه خفّت به بار آوردید؟
وطن برای شما که شبیه یک هتل است
چهار فصل هوای شما که معتدل است
شما که سر به فلک می‌کشد درآمدتان
بلندتر شده هر روز میز و مسندتان
به جای این‌که به درد وطن بپردازید
چرا به مردم خود هی لگد می‌اندازید؟
شما کجای قضایا و ما کجا هستیم؟
اگرچه معترضیم، از شما جدا هستیم
کسی که شعله به پرچم کشیده از ما نیست
گلوی هموطنم را بریده از ما نیست
کسی که کرده جسارت به خیمۀ مولا
که پاره کرده و آتش زده‌ست قرآن را
کسی که امنیت شهر را به هم زده است
که هرچه دشمن ما گفته او رقم زده است
کسی که کرده اهانت به چادر زن ما
نبوده هموطن ما و هست دشمن ما
وطن! محاکمه کن رهبران غائله را
وطن! نشان بده سرسختی مقابله را
حجاب و نان و معیشت که اصل مسئله نیست
هدف نبودنِ این کشور غیور و قوی‌ست
تو ای نظام مقدس! پر استقامت باش
بس است رنج و غم، آمادۀ حجامت باش