با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
آن سوی حصار را ببینیم ای کاش
آن باغ بهار را ببینیم ای کاش
سرت بر نیزه خواهد رفت در اوج پریشانی
عروجت را گواهی میدهد این سِیْر عرفانی