با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
چقدر مانده به دریا، به آستان حسین
پر از طراوت عشق است آسمان حسین
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود