به سویت آمدهام جذبهای نهان با من
چه کردهای مگر ای شور ناگهان! با من؟
ای بهانۀ عزیز!
فرصت دوبارهام!
پر کشیدهام، چه خوب!
میپرم به اینطرف، به آن طرف
دشت
گامهای جابر و عطیّه را
ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور میکنی
زودتر اگر رسیدی و
پل، بهانهای معلّق است
تا به اتّفاق هم از آن گذر کنیم