میرفت که با آب حیات آمده باشد
میخواست به احیای فرات آمده باشد
سقفی به غیر از آسمان بر سر نداری
تو سایه بر سر داشتی دیگر نداری
ماه است و آفتابیام از مهربانیاش
صد کهکشان فدای دل آسمانیاش
اول دلتنگی است تازه شب آخری
چه کردی ای روضهخوان چه کردی ای منبری