بیان وصف تو در واژهها نمیگنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری
چه رنجها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد
گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
در خاک دلی تپنده باقی ماندهست
یک غنچۀ غرق خنده باقی ماندهست
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند