سرخیِ شمشیر و سرنیزه تماشایی نبود
شام غمهای تو را لبخند فردایی نبود
فکر کردی که نمانده دل و... دلسوزی نیست؟
یا در این قوم به جز دغدغهٔ روزی نیست؟
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
غمی ویرانتر از بغض گلو افتاده در جانش
بزرگی که زبانزد بود دراین شهر ايمانش
باید از فقدان گل خونجوش بود
در فراق یاس مشكیپوش بود