سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
الا ای چشمۀ نور خدا در خاکِ ظلمانی
زمین با نور اخلاق تو میگردد چراغانی
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی