پای در ره که نهادید افق تاری بود
شب در اندیشۀ تثبیت سیهکاری بود...
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
آیا چه دیدی آن شب، در قتلگاه یاران؟
چشم درشت خونین، ای ماه سوگواران!...
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند