صدای بال ملائک ز دور میآید
مسافری مگر از شهر نور میآید؟
کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم