گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
باران شده بر کویر جاری شده است
در بستر هر مسیر جاری شده است
گرچه صد داغ و هزاران غم سنگین داریم
چشم امّید به فردای فلسطین داریم
داشت میرفت لب چشمه سواری با دست
دشت لبریز عطش بود، عطش... اما دست...
عشق تو در تمامی عالم زبانزد است
بیعشق، حال و روز زمین و زمان بد است
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
گفتند از شراب تو میخانهها به هم
خُمها به وقت خوردن پیمانهها به هم