توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی