برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
عاشقان را سر شوريده به پيكر عجب است
دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است!
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
رفتم من و، هوای تو از سر نمیرود
داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمیرود
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر
چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد