روزی که عطش به جان گلها افتاد
از جوش و خروش خویش، دریا افتاد
تو با آن خستهحالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی
سلام خاک رسولان! سلام ارض فلسطین!
چقدر زخم به تن داری ای ستارۀ خونین
دریا بدون ماه تلاطم نمیکند
تا نور توست، راه کسی گم نمیکند
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی