گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم