گمان مبر که پریشان، گمان مبر که کمیم
برای کشتنتان همصدا و همقسمیم
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بیکران دارد
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی
از دید ما هر چند مشتی استخوان هستید
خونید و در رگهای این دنیا روان هستید