برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر