میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
برخیز سحر ناله و آهی میکن
استغفاری ز هر گناهی میکن
تا نیست نگردی، رهِ هستت ندهند
این مرتبه با همتِ پستت ندهند
حاجی به طواف کعبه اندر تک و پوست
وَز سعی و طواف هرچه کردهست، نکوست
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
نور فلک از جبین تابندۀ اوست
سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
الهی الهی، به حقّ پیمبر
الهی الهی، به ساقی کوثر