سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو