نمرده‌اند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
سر می‌گذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت
گر به چشم دل جانا، جلوه‌های ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری
با پای سر به سِیْر سماوات می‌رویم
احرام بسته‌ایم و به میقات می‌رویم
