خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
این چندمین نامهست بابا مینویسم؟
هر چند یادت نیست امّا مینویسم
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
يك بار ديگر بازى دار و سر ما
تابيده خون بر آفتاب از پيكر ما