به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
نام گرامیاش اگر عبدالعظیم بود
عبد خدای بود و مقامش عظیم بود
چشمان جهان محو تماشایت بود
ایثار چکیدهای ز تقوایت بود
ای آنکه نور عشق و شرف در جبین توست
روشن، سرای دل ز چراغ یقین توست