هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
چشمان تو دروازۀ راز سحر است
پیشانیات آه، جانماز سحر است
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم