چیست این چیست که از دشت جنون میجوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون میجوشد
قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
داستانهایی که از شام خراب آوردهام
عالمی از صبر خود در اضطراب آوردهام
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
مرد آزاده حسین است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت